Η ορθοπαιδική παιδιών αφορά στη θεραπεία προβλημάτων του του μυοσκελετικού συστήματος (οστά, αρθρώσεις, μύες) σε παιδιά από τη γέννηση μέχρι την ενηλικίωσή τους (18 ετών).

Η ιδιαιτερότητα των μικρών ασθενών είναι ότι δεν είναι εύκολο πάντοτε να εκφράζουν τις ενοχλήσεις τους, δεν δείχνουν την απαιτούμενη υπομονή και διάθεση για συνεργασία κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Ο παιδικός ορθοπαιδικός αναγνωρίζει τις ανάγκες των παιδιών και γνωρίζει πώς να προσεγγίσει τους, συχνά απαιτητικούς, μικρούς ασθενείς.

Οι παιδικές ορθοπεδικές παθήσεις είναι πιο συχνές από ότι οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν γι’ αυτό η πρόληψη μέσω ενός ορθοπαιδικού ελέγχου, πρέπει να γίνει ο καλύτερος σύμμαχος, από την βρεφική κιόλας ηλικία.

Οι πιο συχνές παιδικές ορθοπεδικές παθήσεις καθώς και προβλήματα που διαγιγνώσκουν και θεραπεύουν οι παιδο-ορθοπεδικοί είναι τα εξής :

• Σκολίωση
• Παθήσεις των κάτω άκρων
• Δυσπλασία ισχίου
• Κατάγματα των οστών
• Φλεγμονές των οστών και των αρθρώσεων

Παθήσεις των κάτω άκρων

Η βλαισοπτερνοποδία ή η πλατυποδία συνήθως είναι κληρονομική. Η κοιλοποδία ή ραιβοιποδία είναι σοβαρές παθήσεις που ενδεχομένως να οφείλονται σε νευρολογική βλάβη. Σε όλες τις διαταραχές του άκρου ποδός, πρέπει να δίνεται η απαιτούμενη προσοχή διότι μπορεί να προκληθούν έντονοι πόνοι στο πέλμα. Ενδεικτικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της πάθησης είναι ειδικά ορθωτικά πέλματα κατά προτίμηση μετά από πελματογράφηση έτσι ώστε να στηρίζεται καλύτερα η ποδική καμάρα ή ακόμα και ειδικές ασκήσεις και φυσιοθεραπείες που βοηθούν στην ενίσχυση των μυών του άκρου ποδός.

Πηγή : https://anastasiouorthopaedicsurgeon.gr

Στα παιδιά προεφηβικής ηλικίας οι συχνότεροι τραυματισμοί οδηγούν σε κατάγματα οστών και όχι διαστρέμματα. Συχνότερα τραυματίζονται τα αγόρια που αθλούνται, παρά τα κορίτσια.

Συχνότερα συναντάμε:

• Αποσπαστικά κατάγματα, ως αποτέλεσμα έντονης μυϊκής σύσπασης – έλξης. Στατιστικές μελέτες δείχνουν πως αποτελούν το 15 – 40% των συνολικών παιδικών καταγμάτων που νοσηλεύονται σε παιδο-ορθοπαιδικές κλινικές.
• Κατάγματα από υπερβολική καταπόνηση είναι λιγότερο συχνά στα παιδιά, συγκριτικά με τους ενήλικες ασθενείς. Παρόλα αυτά συμβαίνουν λόγω άσκησης επαναλαμβανόμενης μικρής βίας, συνήθως κατά τη διάρκεια αθλητική δραστηριότητας.
• Κατάγματα & κακώσεις των περιαρθρικών μαλακών μορίων είναι συνήθως αποτέλεσμα της άσκησης μεγάλης βίας κατά τη διάρκεια κάποιου αθλήματος.
• Κακώσεις μηνίσκων και συνδέσμων που συμβαίνουν και στους μικρούς αθλητές σε με λιγότερη βέβαια συχνότητα από τους ενήλικες. Πρέπει να σημειώσουμε όμως ότι η συχνότητα αυξάνεται σημαντικά στην εφηβική ηλικία ή με το είδος της αθλητικήες δρατσηριιότητας (π.χ. ποδόσφαιρο).

Πηγή : https://www.orthobiologics.gr